Conclusión

Podemos concluir en que o ser humano non ten unha capacidade tan grande de autorregulación e autodeterminación, non só ante a presión social, senón ante calquera autoridade. Podemos deducilo non só no experimento de Milgram, senón tamén no de Asch. Este tipo de experimentos xa lle interesaban á sociedade dende que Hannah Arendt catalogou como “vanidad del mal” o comportamento de algúns militares nazis ao decir que tan só “cumprían ordes”. En moitas ocasións, o xuízo dunha persoa non coincide co da súa autoridade ou grupo social, e sen embargo cede, aceptando outros valores exteriormente, e negándoos para sí. Quizais neste caso temos que prestar atención aos medios de comunicación, especialmente a televisión. É un ámbito moi lonxano para a maioría das persoas porque non é fácil comprendela, entender o que hai detrás, e polo tanto pode chegar a idealizarse. Quizais ao tratarse de un medio unidireccional que envía constantemente mensaxes ao suxeto sin que exista a posibilidade de replicar ou de contestar ás preguntas que éste poida facer, as persoas poden interpretala indirectamente como unha especie de “autoridade”. É un medio moi distante porque non todos poden compréndelo en profundidade e moito menos controlalo pero cercano a nivel superficial pois é un medio relativamente fácil de consumir. O concepto de autoridade e presión social está moi presente no Xogo da Morte; a presentadora, as cámaras, o programa en sí, o público etc. Cando algo é tan descoñecido, as persoas son máis susceptibles de ceder ante unha autoridade, non hai máis que remontarse á historia, onde a ignorancia sempre foi un dos grandes pilares para dominar as persoas.