Sometimes they sat down and cried

SOMETIMES THEY SAT DOWN AND CRIED

Aspecto formal:

Autor	Sebastião Salgado
Nacionalidade	Brasil
Procedencia da imaxe	Kuwait
Xénero	Fotografía documentalista
Movemento, corrente artística
Data de creación	1991
Título	Sometimes they sat down and cried
Dimensións
Cor ou branco e negro	Branco e negro
Data de publicación	1984
Lugar de realización	Kuwait
Asunto ou asuntos	Fotografía que encarna o traballo dun par de bombeiros canadenses por apagar dous pozos de petróleo
Plano/escala da imaxe	Plano xeral
Natural ou espontánea/pose ou preparación	Natural, xa que retrata o traballo dos bombeiros.

Aspecto de contido:

Contexto
Retrato (individual ou grupo), escena, paisaxe, etc	Escena grupal
Resumo ou descrición do contido	A escena retrata o traballo de dous bombeiros canadenses completamente cubertos de aceite traballando para apagar o lume dun pozo petrolífero en Kuwait
Descritores/palabras clave onomásticos	Sebastião Salgado
Descritores xeográficos palabras clave: lugares ou ámbito xeográfico da imaxe	Kuwait, deserto, Oriente Medio
Descritores temáticos palabras clave: obxectos, acción, actividades, situación ou conceptos relacionados coa fotografía	Escena, naturalidade, branco e negro, traballo, petróleo, aceite, bombeiros, pozo petrolífero, perigo

Biografía de Sebastião Salgado:

Sebastião Salgado naceu o 8 de febreiro de 1944 en Amorés, Minas Gerais (Brasil). Actualmente reside en París e está casado, ten dous fillos e un neto. Na súa xuventude, comezou a carreira de Dereito pero tras un tempo cambiou os seus estudos polos de Economía na universidade de Vitoria. Casouse con Deluiz Wanick e ambos mudárones a São Paulo para que Sebastião rematase o seu máster en Economía.

Xa rematada a súa carreira, tiña un futuro moi prometedor, pois colaborou co Ministerio de Finanzas de Brasil, pero debido á dictadura de Brasil, tivo que exiliarse xunto coa sua muller a París; onde aproveitou para realizar o seu doctorado. Segundo como di o propio Sebastião, comezou no mundo da fotografía da seguinte maneira: “Descubrin a fotografía por casualidade. A miña esposa é arquitecta, cando éramos xóvenes e vivíamos en París, comprouse unha cámara para tomar fotos de edificios. Por primeria vez mirei a través dunha lente – e a fotografía de inmediato comezou a invadir a miña vida.”

Máis tarde, Sebastião e a súa muller trasladáronse a Londres, onde Salgado traballou como economista na International Coffee Organization. Grazas a este traballo fixo varias viaxes a África, onde comezou a tomar as súas primeiras fotografías. É neste punto da súa vida onde elixe deixar completamente de lado a súa carreira como economista para adicarse en corpo e alma á fotografía. Chegou a traballar para a importante axencia Magnum Photos, pero antes diso tivo que pasar pola axencia Sygma (1974) e pola axencia Gamma. Dende 1994 formou a súa propia axencia, que se adica case exclusivamente á distribución das súas propias fotografías, falamos de Amazonas Images.

Durante a súa carreira, Salgado obtivo un gran números de honorarios polo seu traballo:

1982	Eugene Smith Award for Humanitarian Photography , USA. Award for continuing the project on the Latin American paysants, Ministry of Culture, France.
1984	Prix de la Ville de Paris et Kodak, for a first photographic book, "Other Americas", France.
1985	World Press Photo Award, Holland. Oskar Barnack Prize, for Humanitarian Story, West Germany.
1986	Premio de la Foto Ibero Americana, Spain. Photojournalist of the Year Award, The International Center of Photography, USA. Prix du Livre, for "Sahel, l'Homme en Détresse", Arles International Festival, France. ASMP Award, USA. Two Awards Grand Prix and Prix du Public for the show "Other Americas" from the "Month of Photography", Paris Audio Visuel, France.
1987	Photographer of the Year Award, American Society of Magazine Photography, USA. Olivier Rebbot Award, from Overseas Press Club, USA. Jounalistenpreis Entwicklungspolitik, West Germany Government. Prix Villa Médicis, Ministry of Foreign Affairs , France.   Reflexión: Sen dúbida, esta é unha fotografía moi impactante. Nela case pódese palpar o gran esforzo que están realizando os bombeiros, incluso pódese sentir a sensación do aceite ao redor do seu corpo. Os fortes contrastes entre brancos e negros acentúan está sensación de esforzo e afogo que se escenifica na imaxe. Conclusión: Se algo caracteriza a Sebastião Salgado, era a súa labor como fotodocumentalista. Esta fotografía foi tomada durante o goberno irakí de Sadam Husein e mostra a brutalidade do seu réxime a través da brutalidade do traballo que están realizando os bombeiros para intentar reparar os destrozos ocasionados polos homes de Husein tras un lanzamento de bombas na invasión de Kuwait.